Alweer op de helft... van ziekenhuis tot school!
Door: Marieke Bom
Blijf op de hoogte en volg Marieke
19 Maart 2014 | Malawi, Blantyre
Dag allemaal,
In mijn vorige blog heb ik jullie verteld dat ik een kijkje heb genomen in twee ziekenhuizen, uit interesse omdat ik in Nederland ook in een ziekenhuis werk. Maar wat ik toen nog niet had kunnen denken is dat ik al snel het ziekenhuis van een andere kant zou gaan meemaken. Truus (Nederlandse medewerker van Timotheos Foundation) werd ernstig ziek. Na spannende uren op de Spoedeisende Hulp werd ze opgenomen in het ziekenhuis en werd de behandeling gestart. Er is in Nederland in deze spannende dagen erg met ons meegeleefd, veel aan ons gedacht en voor ons gebeden, dank daarvoor! Gelukkig sloegen de medicijnen snel aan en mocht Truus na ruim 3 dagen in het ziekenhuis weer met ons mee naar huis. We waren erg blij en opgelucht toen Truus weer lekker thuis was, ook voor ons was dit fijn. Want er wordt hier verwacht dat er constant iemand bij de patiënt is, zowel overdag als ’s nachts. De verpleging is er alleen voor verpleegkundige taken zoals medicijnen uitdelen, infuus inbrengen etc. De verzorging van de patiënt zoals hulp bij eten, drinken, toiletgang etc. komt allemaal op de familie neer. Als ik t.z.t. weer aan het werk ga in het ziekenhuis in NL kom ik tijdens het overleg over de familieparticipatie met een hoop nieuwe ideeën ;-)
Na de spannende dagen in het ziekenhuis zijn we allemaal een dagje thuis gebleven om bij te komen van alles (en bij te slapen!). Daarna was het ook heerlijk om weer aan het werk te gaan en de kinderen weer te zien. We hebben heel wat ritjes gemaakt naar het ziekenhuis om elkaar af te lossen en het rijden hier gaat ons steeds beter af. Dit kwam goed uit, want er moest wel eten naar het dagopvangcentrum gebracht worden. Dus de auto vol met zakken maïs, op “het werk” staan ze ons al met een big smile op te wachten: you’re now a driver in Malawi! Voor de mensen hier is het niet te bevatten dat wij allemaal een rijbewijs hebben en meestal ook nog een eigen auto, hier raken ze maar niet over uitgepraat.
De kinderen waren erg blij om ons weer te zien, van alle kanten riepen ze ons een welkom toe: Azungu, Madam, Teacher, Marieke! Ach, hier luisteren we overal naar! Heerlijk om die blije koppies weer te zien! Onze werkzaamheden op de school en het dagopvangcentrum zijn hetzelfde, dus daar zal ik nu niet meer zo uitgebreid over schrijven. We knutselen, tekenen en kleuren met de nursery kids en proberen ze ook nog wat bij te brengen van de cijfers, vormen en kleuren. Verder zijn de kinderen van de oudere groepen erg gemotiveerd om de tafels te leren nu ze het beloningssysteem doorkrijgen. We hebben kleine kaartjes voor hen met de tafels erop zodat ze ook thuis kunnen leren, dat is wel even wennen, want met het fenomeen huiswerk zijn ze niet zo bekend. Maar de kinderen zijn natuurlijk hetzelfde als in Nederland, de kinderen komen één voor één uit de klas om de tafels op te zeggen, af en toe kijken de kids wel erg veel naar hun handen/armen. En ja hoor, netjes aan de binnenkant van de hand of arm staan de antwoorden van de betreffende tafel, ahaaah… try it next week again! De meeste kinderen doen super hun best doen om de tafels goed op te kunnen zeggen bij ons, dat ze daarna een sticker uit mogen kiezen voor op de beloningskaarten vinden ze helemaal geweldig en is een goede stimulans!
Afgelopen zaterdag zijn we een dag naar Zomba geweest, deze stad ligt op ruim een uur rijden van Blantyre. Met onze gehuurde auto rijden we door een prachtig Afrikaans landschap en zien steeds meer grote bergen die nu een geweldige groene kleur hebben. Aan de voet van de Zomba berg woont de Familie Oomen. Hier worden we heel gastvrij ontvangen, al pratend op de veranda vliegen de uren voorbij, Mw. Oomen zorgt als een moeder voor ons en heeft als verrassing zelfgemaakte patat en kroketten en zelfs curry uit Nederland! Nadat we op en top hebben genoten van deze maaltijd gaan we de Zomba berg op… We rijden met de auto naar boven en kronkelen over weggetjes met fikse bochten richting de top. Het uitzicht is adembenemend, je kan ontzettend ver kijken, maar onder me wordt het ook steeds dieper en dieper… De anderen merken ook dat ik mijn praatjes onderaan de berg heb laten liggen ;-) Op de berg staan allemaal kraampjes met de mooiste souvenirs, heerlijk om alvast wat verrassingen in te slaan voor de mensen in Nederland.
De tijd vliegt voorbij hier, inmiddels ben ik al over de helft van mijn verblijf in Malawi. Rianne en Jentine pakken over twee weken hun koffers alweer in om terug naar Nederland te gaan. Ook al kende ik hen voor de tijd niet, ik vind het maar niks dat mijn maatjes in Malawi weg gaan. Maar voordat het zover is gaan we er eerst een weekje tussenuit om lekker vakantie te vieren en meer te zien van het mooie Malawi. Auto gehuurd: check! Overnachtingen geregeld: check! Hebben we er super veel zin in: check! Maandag 24 maart gaan we op pad. Tot zaterdag 29 maart ben ik offline en lekker aan het genieten van safari’s en een overnachting in Liwonde National Park en bivakkeren daarna op verschillende plekken aan het prachtige Lake Malawi. Als voorbereiding op de vakantie staan we nu regelmatig bij de pinautomaat, het maximumbedrag wat gepind kan worden is hier namelijk iets lager dan in Nederland. Toch halen we telkens flinke stapels biljetten uit de automaat. Het grootste bedrag in Malawi is een biljet van 1000 Kwacha, dit lijkt veel maar dit is ongeveer € 2,- Dus er gaat straks een tas met kleding en een tas vol geld mee op vakantie!
Vandaag kwamen we erachter dat we slechts een klein probleempje hebben. We zijn namelijk tweeënhalve week “Ali Illegali” in Malawi. Door een miscommunicatie gingen wij er vanuit dat we een visum hebben voor 3 maanden. Nu bleek toch dat we elke dertig dagen een stempel moeten halen om officieel te verlengen. We werden er al op voorbereid dat we in het ergste geval het land moeten verlaten. Met onze mooiste glimlach en toch een beetje zenuwachtig staan we dan gelijk vanmiddag nog bij de Immigration Office. We vullen de papieren in, betalen het dubbele om toch in het land te kunnen blijven en staan 2 uur later weer buiten met prachtige stempels in ons paspoort, een big smile op ons gezicht en een geldig visum!
Liefs uit het mooie Malawi,
Marieke
Ps. Ik probeer telkens een paar nieuwe foto’s te plaatsen, dit gaat niet zo snel vanwege de internetverbinding, dus neem tussen het plaatsen van de blogs door gerust nog eens een kijkje! :-)
In mijn vorige blog heb ik jullie verteld dat ik een kijkje heb genomen in twee ziekenhuizen, uit interesse omdat ik in Nederland ook in een ziekenhuis werk. Maar wat ik toen nog niet had kunnen denken is dat ik al snel het ziekenhuis van een andere kant zou gaan meemaken. Truus (Nederlandse medewerker van Timotheos Foundation) werd ernstig ziek. Na spannende uren op de Spoedeisende Hulp werd ze opgenomen in het ziekenhuis en werd de behandeling gestart. Er is in Nederland in deze spannende dagen erg met ons meegeleefd, veel aan ons gedacht en voor ons gebeden, dank daarvoor! Gelukkig sloegen de medicijnen snel aan en mocht Truus na ruim 3 dagen in het ziekenhuis weer met ons mee naar huis. We waren erg blij en opgelucht toen Truus weer lekker thuis was, ook voor ons was dit fijn. Want er wordt hier verwacht dat er constant iemand bij de patiënt is, zowel overdag als ’s nachts. De verpleging is er alleen voor verpleegkundige taken zoals medicijnen uitdelen, infuus inbrengen etc. De verzorging van de patiënt zoals hulp bij eten, drinken, toiletgang etc. komt allemaal op de familie neer. Als ik t.z.t. weer aan het werk ga in het ziekenhuis in NL kom ik tijdens het overleg over de familieparticipatie met een hoop nieuwe ideeën ;-)
Na de spannende dagen in het ziekenhuis zijn we allemaal een dagje thuis gebleven om bij te komen van alles (en bij te slapen!). Daarna was het ook heerlijk om weer aan het werk te gaan en de kinderen weer te zien. We hebben heel wat ritjes gemaakt naar het ziekenhuis om elkaar af te lossen en het rijden hier gaat ons steeds beter af. Dit kwam goed uit, want er moest wel eten naar het dagopvangcentrum gebracht worden. Dus de auto vol met zakken maïs, op “het werk” staan ze ons al met een big smile op te wachten: you’re now a driver in Malawi! Voor de mensen hier is het niet te bevatten dat wij allemaal een rijbewijs hebben en meestal ook nog een eigen auto, hier raken ze maar niet over uitgepraat.
De kinderen waren erg blij om ons weer te zien, van alle kanten riepen ze ons een welkom toe: Azungu, Madam, Teacher, Marieke! Ach, hier luisteren we overal naar! Heerlijk om die blije koppies weer te zien! Onze werkzaamheden op de school en het dagopvangcentrum zijn hetzelfde, dus daar zal ik nu niet meer zo uitgebreid over schrijven. We knutselen, tekenen en kleuren met de nursery kids en proberen ze ook nog wat bij te brengen van de cijfers, vormen en kleuren. Verder zijn de kinderen van de oudere groepen erg gemotiveerd om de tafels te leren nu ze het beloningssysteem doorkrijgen. We hebben kleine kaartjes voor hen met de tafels erop zodat ze ook thuis kunnen leren, dat is wel even wennen, want met het fenomeen huiswerk zijn ze niet zo bekend. Maar de kinderen zijn natuurlijk hetzelfde als in Nederland, de kinderen komen één voor één uit de klas om de tafels op te zeggen, af en toe kijken de kids wel erg veel naar hun handen/armen. En ja hoor, netjes aan de binnenkant van de hand of arm staan de antwoorden van de betreffende tafel, ahaaah… try it next week again! De meeste kinderen doen super hun best doen om de tafels goed op te kunnen zeggen bij ons, dat ze daarna een sticker uit mogen kiezen voor op de beloningskaarten vinden ze helemaal geweldig en is een goede stimulans!
Afgelopen zaterdag zijn we een dag naar Zomba geweest, deze stad ligt op ruim een uur rijden van Blantyre. Met onze gehuurde auto rijden we door een prachtig Afrikaans landschap en zien steeds meer grote bergen die nu een geweldige groene kleur hebben. Aan de voet van de Zomba berg woont de Familie Oomen. Hier worden we heel gastvrij ontvangen, al pratend op de veranda vliegen de uren voorbij, Mw. Oomen zorgt als een moeder voor ons en heeft als verrassing zelfgemaakte patat en kroketten en zelfs curry uit Nederland! Nadat we op en top hebben genoten van deze maaltijd gaan we de Zomba berg op… We rijden met de auto naar boven en kronkelen over weggetjes met fikse bochten richting de top. Het uitzicht is adembenemend, je kan ontzettend ver kijken, maar onder me wordt het ook steeds dieper en dieper… De anderen merken ook dat ik mijn praatjes onderaan de berg heb laten liggen ;-) Op de berg staan allemaal kraampjes met de mooiste souvenirs, heerlijk om alvast wat verrassingen in te slaan voor de mensen in Nederland.
De tijd vliegt voorbij hier, inmiddels ben ik al over de helft van mijn verblijf in Malawi. Rianne en Jentine pakken over twee weken hun koffers alweer in om terug naar Nederland te gaan. Ook al kende ik hen voor de tijd niet, ik vind het maar niks dat mijn maatjes in Malawi weg gaan. Maar voordat het zover is gaan we er eerst een weekje tussenuit om lekker vakantie te vieren en meer te zien van het mooie Malawi. Auto gehuurd: check! Overnachtingen geregeld: check! Hebben we er super veel zin in: check! Maandag 24 maart gaan we op pad. Tot zaterdag 29 maart ben ik offline en lekker aan het genieten van safari’s en een overnachting in Liwonde National Park en bivakkeren daarna op verschillende plekken aan het prachtige Lake Malawi. Als voorbereiding op de vakantie staan we nu regelmatig bij de pinautomaat, het maximumbedrag wat gepind kan worden is hier namelijk iets lager dan in Nederland. Toch halen we telkens flinke stapels biljetten uit de automaat. Het grootste bedrag in Malawi is een biljet van 1000 Kwacha, dit lijkt veel maar dit is ongeveer € 2,- Dus er gaat straks een tas met kleding en een tas vol geld mee op vakantie!
Vandaag kwamen we erachter dat we slechts een klein probleempje hebben. We zijn namelijk tweeënhalve week “Ali Illegali” in Malawi. Door een miscommunicatie gingen wij er vanuit dat we een visum hebben voor 3 maanden. Nu bleek toch dat we elke dertig dagen een stempel moeten halen om officieel te verlengen. We werden er al op voorbereid dat we in het ergste geval het land moeten verlaten. Met onze mooiste glimlach en toch een beetje zenuwachtig staan we dan gelijk vanmiddag nog bij de Immigration Office. We vullen de papieren in, betalen het dubbele om toch in het land te kunnen blijven en staan 2 uur later weer buiten met prachtige stempels in ons paspoort, een big smile op ons gezicht en een geldig visum!
Liefs uit het mooie Malawi,
Marieke
Ps. Ik probeer telkens een paar nieuwe foto’s te plaatsen, dit gaat niet zo snel vanwege de internetverbinding, dus neem tussen het plaatsen van de blogs door gerust nog eens een kijkje! :-)
-
19 Maart 2014 - 20:14
Hanneke V:
Lieve Marieke,
Wat fijn om je verhaal weer te lezen! Erg leuk hoe we op deze manier ons een beetje kunnen voorstellen wat je daar in Malawi allemaal meemaakt!
Gelukkig dat de spannende dagen in het zkh weer voorbij zijn! Hopelijk is Truus snel weer helemaal de 'oude'!
Gelukkig dat je nog in Malawi mocht blijven (al was het stiekem ook wel leuk geweest wanneer we je hier weer zouden zien:)!!
Heel veel succes daar met het project en geniet ook vooral samen van je verdiende vakantie!
Liefs Hanneke
-
19 Maart 2014 - 22:20
Teun En Marja Luime:
Ha Marieke,
We lezen iedere keer met veel belangstelling je blogs. Je hebt al ontzettend veel mee gemaakt daar in Malawi. Huwelijksaanzoeken, afgaande alarmen spannend allemaal hoor!
Gelukkig dat Truus weer bij jullie terug mag zijn. Fijn dat je nu na al deze indrukken ook van Malawi kan genieten door er vakantie te houden. Geniet er van!!!
We zien al uit naar je volgende blog.
Een hartelijke groet
Teun en Marja Luime
-
19 Maart 2014 - 22:37
Mama:
Lieve dochter,
Ook al spreken we elkaar via skype regelmatig, toch geniet ik er enorm van om je verhalen te lezen en de foto's daarbij te zien.
De tekst boven de ingang van het ziekenhuis heeft voor jullie in de achterliggende tijd echt inhoud gekregen.
Liefs van Mama. (Geef Elisabeth maar een dikke knuffel van mij!!)
-
20 Maart 2014 - 11:12
Jolise:
Lieve Marieke,
heerlijk om weer te lezen.Geniet maar volop van een welverdiende vakantie :-)
Liefs -
20 Maart 2014 - 11:44
Lisa:
He Azungu! Wat fijn toch dat alles goed is afgelopen en je lekker weer naar de kids kunt:)
En patat met kroket! heerlijk!! (helaas geen frikadel speciaal:P:P)
En straks heerlijk een paar dagen dik verdiend op vakantie!! Veel plezier!! XX
-
21 Maart 2014 - 03:54
Jolien Bom:
Haaa Zus,
Whaaaahh ben je in Afrika krijg je nog steeds echte OLIEHOORN curry, ik denk dat je Mevr. Ooms om haar nek bent gevlogen;)
Super leuk om je blog weer te lezen, ik wil je een hele fijne 'vakantie' wensen..
Wat een ge-wel-di-ge ervaring om zelfstandig door Malawi te reizen (met een geldig visum)
GENIET!!
Liefs en een dikke knuffel van Jolien -
21 Maart 2014 - 18:03
Arjan En Gerdien:
Ha Marieke,
Heerlijk even weer je blog gelezen, mooi en dankbaar dat alles weer de goede kant op gaat.
Succes met alles daar in Malawi en geniet van je vakantie.
Groeten Gerdien -
25 Maart 2014 - 22:41
Antonie En Ilja:
Ha Marieke,
Weer een geweldig verhaal. Fijn dat Truus weer terug is en jullie weer aan de slag mogen met de kinderen. Leuk dat ze zo enthousiast zijn, dat stralen ze op de foto's ook wel uit, goed voor te stellen dat je verzot bent op ze! Heel veel plezier op je safari! Doe voorzichtig en we zien uit naar je volgende blog!
Groeten ons -
26 Maart 2014 - 23:09
Esther:
Haaa Marieke
Nu ben jij hopelijk heerlijk aan het genieten van je wekverdiende vakantie! IK zat even je blog te lezen en dacht: het was echt wel een spannende tijd voor Truus en Jiullie afgelopen weken!
Gelukkig gaat het weer beter!
Ik hoop dat jullie aan het genieten zijn!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
