Ga je mee op reis door Malawi?
Door: Marieke Bom
Blijf op de hoogte en volg Marieke
11 Januari 2017 | Malawi, Blantyre
Muli bwanji!
Allereerst allemaal nog de beste wensen voor 2017! En dat de tijd vliegt is misschien een cliché, maar dat geldt niet alleen voor het afgelopen jaar maar ook zeker voor mijn verblijf hier. Eenmaal over de helft gaat de tijd echt (te) snel! Inmiddels ben ik helemaal gewend aan het leven en aan het ritme hier en vergeet ik soms dat ik een blanke ben tussen allemaal Malawianen.
Maar af en toe word je er even weer aan herinnerd dat je toch echt een Nederlandse meid bent met een Westerse kijk op de zaak. Laatst hebben we 2 dagen geholpen bij de summerclass voor scholieren, waarbij scholieren die ondersteund worden door Timotheos Foundation van verschillende scholen bij elkaar komen voor bijles en het afhandelen van een aantal praktische zaken. Herma heeft ervoor gezorgd dat alle studenten allemaal weer een goed passend paar schoenen hebben gekregen. Ik mocht alle studenten op de foto gaan zetten voor de sponsors in Nederland, Canada en Amerika. Een hele klus, maar met behulp van 2 goede assistenten is het allemaal gelukt en krijgt iedereen straks de juiste sponsorfoto thuis gestuurd! Tussendoor werd me gevraagd of ik “even” mee wilde gaan naar de maïsmolen omdat ik die dag een auto met laadbak van de stichting bij me had. Helaas zat de container waar de maïs in opgeslagen ligt op slot. Na overleg besloten we om dan toch maar drie kwartier naar Blantyre te rijden om daar maïs te gaan halen want de studenten moesten ’s avonds toch nsima (maïspap) eten. De vier mensen die mee zouden gaan naar de maïsmolen leek een ritje op en neer naar Blantyre wel wat, dus met een hele delegatie in de auto reed ik door het prachtige groene gebied met uitzicht op de bergen. Onderweg hielden we onze ogen goed open om te zien welke maïsmolen in werking was, want vanwege problemen met elektriciteit waren er die dag een aantal buiten werking. Gelukkig hebben Malawianen daar oog voor, want een flinke schreeuw maakte duidelijk dat ik een noodstop moest maken voor een werkende maïsmolen. De 10 zakken maïs van 50 kilo werden uitgeladen en toen kon het proces van wassen en malen beginnen. O, dat is toch wel erg makkelijk gedacht van die blanke. Want door de forse regen- en onweersbuien is er bij vlagen stroom. Na een aantal uur wachten ben ik toch maar eens gaan bellen met iemand van de stichting om te informeren wat wijsheid is. Het advies is om zoveel mogelijk maïs te laten malen maar ook om niet in het donker te gaan rijden. Tja.. en wat doe je dan als er bijna 280 studenten afhankelijk zijn van dit maïsmeel waar hun avondeten van gemaakt wordt? Dan probeer je waar het kan toch een beetje te zorgen voor een sneller werktempo en hoop je dat het vanavond net wat later donker wordt dan normaal… Ondertussen zie ik dat de laadbak van de auto helemaal volgelopen is met water door de hevige regen. Als het maïsmeel nat wordt is het nauwelijks meer te gebruiken en hebben de studenten vanavond nog geen eten. Gelukkig weet mijn team van 4 goede helpers een oplossing. Met enorm veel duw – en propwerk passen alle zakken maïsmeel voor en op de achterbank! Het is ongelofelijk dat er in de minimale ruimte die er nog is bovenop de zakken maïsmeel nog twee mannen overdwars kunnen liggen! Ze liggen echt klem tussen de zakken maïs en het dak van de auto. Op de bijrijdersstoel proppen de twee vrouwen zich gezellig naast mij. Ik ben de enige die nog comfortabel kan zitten in de auto. Nou ja comfortabel? Wel qua ruimte, maar verder ben ik maar wat blij als we heelhuids aankomen met de zakken maïsmeel bij de school als de zon al onder is. Gelukkig zat de politie binnen met dit weer, want normaliter heb je hier om de paar kilometer een politiecontrole. Dus eind goed, al goed. De studenten hebben hun maïsmeel om maïspap van te maken. En ik? Ik zal nooit meer zeggen dat iets niet in de auto gaat passen. Want dat heb ik hier wel geleerd, het past altijd!
Afgelopen weken hebben we hier de feestdagen meegemaakt. Was mooi en bijzonder tegelijk om dat eens mee te maken in totaal andere (weers)omstandigheden, het voelt erg apart om op je slippers naar een kerstconcert te gaan! Maar we hebben hier goede en gezellige dagen gehad met de Malawianen en natuurlijk ook met de Nederlanders die in en rondom Blantyre wonen. Op tweede kerstdag kregen we een heel warm welkom bij de Fam. Oomen, altijd veel gezelligheid en heerlijk eten! Voor oudjaarsdag hadden wij zelf een barbecue georganiseerd voor de Nederlanders die we inmiddels kennen hier, dus geen oliebollen dit jaar maar wel veel gezelligheid rondom de barbecue!
Het was de bedoeling dat we de kerstvakantie grotendeels zouden werken, helaas gooiden wat kleine beestjes roet in het eten. Deze beestjes vonden het wel leuk om zo’n blanke huid eens van dichtbij te bekijken en daar lekker onder te kruipen. Gelukkig was na twee ziekenhuisbezoekjes en een aantal belabberde dagen het ergste voorbij en kon onze geplande vakantie gewoon doorgaan. Want we zijn het nieuwe jaar goed begonnen door op 2 januari gelijk op safari te gaan. In het prachtige Liwonde National Park op zoek naar ‘the big five’ maar natuurlijk ook naar alle andere mooie dieren en de bijzondere vogels die er in Malawi zijn. Omdat het regenseizoen is, is de weg naar het park niet begaanbaar dus het laatste uur naar het park reizen we per speedboot. Onderweg zien we al ontzettend veel nijlpaarden en een paar krokodillen en olifanten. Zo gaaf om deze dieren in hun natuurlijke omgeving te zien! We blijven die nacht ook slapen in het National Park, in een half-huisje-half-tent. De onderkant is wel van steen, maar de zijkant en het dak zijn van tentdoek. Ons huisje staat naast de rivier en we horen ’s nachts het geluid van een nijlpaardengevecht op slechts een paar meter afstand. Tijdens de safari’s zien we helaas niet zoveel dieren als we hadden gehoopt, vanwege het regenseizoen is er nu voldoende drinkwater in het park zelf en komen de dieren minder vaak naar de rivier. Dus dan is het gewoon geluk hebben om een olifant te spotten in het grote park van 550 km2! De safari wordt op deze manier wel extra spannend want iedereen doet zijn uiterste best om achter elke boom of struik en dier te ontwaren. En wat is het dan ook extra leuk als we de dieren zien! We genieten volop en in deze prachtige, rustige omgeving zonder elektriciteit en internet maar vol natuurschoon lijkt de hectische wereld waarin aanslagen plaatsvinden heel ver weg. Nauwelijks te bevatten dat dit op hetzelfde moment kan plaatsvinden…
Na de safari rijden we de hele middag door om Cape Maclear te bereiken, een klein schiereiland. Cape Maclear wordt ook wel de Malawiaanse Côte d'Azur genoemd, vanwege het prachtige strand en het helderblauwe water. Dit water is van Lake Malawi, wat vertaald kan worden met het Malawimeer, maar het woord zee zou beter passen. Lake Malawi is het achtste grootste meer ter wereld. Slechts twee meren in Afrika zijn groter. Geen meer of rivier ter wereld is zo vol van leven als Lake Malawi: meer dan zeshonderd verschillende vissoorten leven in het diepe water. De kleine kleurrijke vissoorten zijn schitterend. Er werd ons verteld dat veel van die vissoorten populair zijn bij aquariumhouders, zelfs in Nederland!
En al lijkt het strand misschien op een Europees strand, als je om je heen kijkt weet je gelijk dat dit geen Europees tafereel is. Kinderen die zich wassen en hun tanden poetsen aan de kant van het water. Vrouwen die hun afwas doen en hun kleding wassen in het Malawimeer. De mensen zijn bezig, maar leven rustig en ontspannen en kennen geen haast. Al met al is het een prachtige plek waar we heerlijk uitgerust hebben, boeken hebben gelezen, contact hadden met de lokale bevolking en waar we onze auto volgepropt hebben met cadeautjes van de geweldig leuke souvenirmarkt! Aan het eind van ons verblijf kwamen ze ons werkelijk bedanken voor de gedane business, dus dan weten jullie wel hoe laat het is. Nu nog proberen om straks alles mee te krijgen in de koffer!
Afgelopen maandag is ons werk weer begonnen. Ook weer erg leuk want we hadden de kinderen tijdens de vakantie toch wel gemist hoor… en zij ons waarschijnlijk ook wel een beetje, te merken aan de blije gezichtjes en de hoeveelheid knuffels. De komende weken nog even dubbel en dwars van genieten!
Er komt steeds meer post deze kant op! Erg leuk om te krijgen, te lezen en als versiering voor mijn kamer! Zikomo kwambiri! (Veel dank).
En mocht je me de komende weken nog wat willen sturen? Dan liever een appje of een mailtje want de post zal hier vermoedelijk niet meer aankomen voordat ik weer vertrek naar Nederland.
Dank voor het lezen van mijn blog en jullie leuke reacties! Tot de volgende keer!
Liefs uit het mooie Malawi,
Marieke
Ps. Ik probeer telkens een paar nieuwe foto’s te plaatsen, dit gaat niet zo snel vanwege de internetverbinding, dus neem tussen het plaatsen van de blogs door gerust nog eens een kijkje!
-
11 Januari 2017 - 16:16
Gerdien Folbert:
Hoi Marieke,
Wat heb je weer een prachtige blog geschreven ( het lijkt wel een stuk uit een boek).
Je maakt veel dingen mee, geniet er nog van.
Ik wens je al het goede toe daar in Malawi.
liefs Gerdien -
11 Januari 2017 - 19:00
Hanneke Vervoom:
Ha Marieke,
Weer een prachtig verhaal! Leuk om zo een kijkje te krijgen in het leven wat je daar in Malawi hebt!
Ik ben benieuwd naar de verdere foto's. Heb je ook foto's gemaakt van de vol-bepakte auto? :)
Veel succes en nog een goede tijd gewenst!
X Hanneke -
11 Januari 2017 - 19:24
Jolise:
Lieve Marieke,
Wat een heerlijk verhaal weer....en die impals' s op de foto haha daar heb je er weer genoeg van gezien ;)
Enorm veel succes en plezier daar nog! Nog even volop in het ritme daar en er dan hopelijk iets van kunnen meenemen naar NL:)
Groetjes Jolise -
12 Januari 2017 - 09:00
Alie Roelofs:
Ha Marieke,
Wat een geweldige ervaring ,om voor een tijd te leven en te werken in Malawi, en je onvoorziene situaties weer goed te hendelen,al met al geen standaard leven!
Geniet van je laatste weken van het mooie Malawi, straks je koffers net zoooo vol als de volgepakte auto, hilarisch!
Groetjes Alie. -
12 Januari 2017 - 19:48
Annerieke:
Ha Marieke,
Een volgepakte auto, straks een vol gepakte tas met souvenirs - maakt allemaal niet meer uit ;), als het maar mee kan:).
Super gaaf die safari, zo dichtbij die nijlpaarden - olifanten en krokodil, heel mooi!
Gelukkig en top dat het project sponsorfoto's klaar is - Well done!
Geniet nog van je laatste weken daar, want zoals je zelf al zij - de tijd gaat toch wel erg snel!!
Xx Annerieke -
12 Januari 2017 - 22:10
Liesbeth:
Lieve Marieke,
Ik heb genoten van je verhaal. Vijf personen plus zoveel "bagage" in een auto.
Wat een ervaring. Misschien krijg je hierdoor toch nog ruimtelijk inzicht!!!
Liefs mama. -
12 Januari 2017 - 22:13
Jolien:
Oké, geniaal verhaal! Zit dus echt heel hard te lachen om hoe jij in die auto gezeten hebt. Zie het voor me, 2 mannen die aan het plafond hangen en Marieke met 2 big mama's voorin!
Uit heel je verhaal kan je merken dat je het enorm naar je zin hebt en geniet van zowel het werk als de PRACHTIGE vakantie!
Geniet nog van je laatste weekjes, kan me niet voorstellen dat het er al bijna weer op zit en veel succes met jullie werk!
Ps. De foto van de jonge student is bijna model-waardig! Heb jij hem zo laten poseren in z'n gestylde kleding? Haha...
X Jolien
-
17 Januari 2017 - 14:23
Marja Luime:
Ha Marieke,
Zojuist je reisverslag gelezen, het is of we zo over je schouder mee kunnen kijken. Geweldig!!!
We hebben ervan genoten.
Geniet nog wat de laatste weekjes in Malawi, wat gaat het toch alweer snel!
Groetjes Marja
-
23 Januari 2017 - 10:08
Willianne Bom:
Lieve Marieke,
Wat een leuke blog heb je weer geschreven! Super leuk om te lezen!
Geniet van je laatste dagen in Malawi!
Tot donderdag!
Liefs Willianne -
26 Januari 2017 - 08:08
Antonie En Ilja:
Beste Marieke,
Prachtige verhalen, dat je hebt genoten en de tijd vliegt is wel duidelijk.
Je beschrijft het zo goed, het is net of we er bij zijn! Geweldig!
We wensen je een voorspoedige terugreis en hopen je in gezondheid in Vriezenveen te begroeten.
Hartelijke groet,
Antonie en Ilja Smelt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley