Christmas

Hallo lieve lezers van mijn blog,

Tijd voor een update uit Blantyre, Malawi! Want wat vliegt de tijd hier voorbij, onze dagen zijn gevuld met allerlei werkzaamheden en ’s avonds ploffen we moe maar voldaan in ons bed. Voor je het weet is er weer een week voorbij.
Vorige week hebben we 3 dagen gewerkt op de Child Care Centres in Mbulumbuzi en Namitambo. De andere 2 dagen hebben we bij de headoffice (thuis) alles voorbereid voor de uitdeling van de Kerstpakketten. Dat betekent ongeveer 700 Kerstpakketten klaarmaken voor 3 Child Care Centres. Op dit moment zijn er dus 3 Child Care Centres waar kinderen middels financiële adoptie gesteund worden. Blijkbaar wordt er door sponsoren vaak gevraagd of ze aan het einde van het jaar iets extra’s kunnen geven voor hun sponsorkind in Malawi. Omdat de mensen hier maar weinig hebben kan er over het kleinste cadeautje al onenigheid ontstaan. Daarom heeft de stichting besloten om eens per jaar aan ieder kind een extraatje te geven: een Christmasgift.
Een pakket met allerlei etenswaren en praktische spullen die de kinderen goed kunnen gebruiken. Om jullie een beeld te geven heb ik de inhoud van het Kerstpakket op een rijtje gezet: een emmer, een plastic bord, beker en een lepel. Een kilo rijst, een kilo bonen, een pak suiker, een pak zout, 3 zakjes soyavlees, een kuipje boter, een zakje met losse thee, een flesje cooking oil, een flesje ranja, een flesje fanta of cola, snoepjes, klein zakje zoutjes, een grote zak chips, een klein speeltje, een kleine zaklamp, een pakje met 6 kaarsen, 2 doosjes lucifers, tandenborstel, tandpasta, potje vaseline, flesje bodylotion, 2 stukken zeep om jezelf mee te wassen, 2 stukken zeep om kleding mee te wassen, een kammetje met een spiegel en een handdoek. Ook krijgen de kinderen allemaal een zak maïsmeel.
Voor de kinderen hier is dit een ongelofelijk mooi en groot pakket!
Maar eerst even terug naar de voorbereidingen. Want wat zijn we druk geweest met alles uittellen en alles één keer, twee keer en zelfs nog een derde keer controleren. Helaas wordt er hier veel gestolen, ook door het personeel. Dus het is van belang dat er telkens controle is om diefstal tegen te gaan. Dus eerst worden alle items geteld en klaargezet per Child Care Centre. Vervolgens hebben we het per locatie naar buiten gesjouwd en bij het opladen op de vrachtwagen hielden we goed in de gaten of alle items daadwerkelijk meegaan. Zo’n “opzichtersrol” voelt heel dubbel maar is wel noodzakelijk. Gelukkig konden Herma en ik het om de beurt doen, zodat de ander mee kon helpen sjouwen en opladen. Logisch oppakken is hier ook een kunst, want er wordt gerust een reserveband bovenop een verpakking met zakken chips gegooid..
Na alle voorbereidingen was het dan deze week zover, de Kerstvieringen op de verschillende Child Care Centres. Op maandag is eerst Nsanje aan de beurt, dat is met ongeveer 4 uur rijden het verst hier vandaan, dus we staan om 5 uur op om te vertrekken. De truckdriver had ons verteld dat het een lange trip zou worden en voegde met een big smile daaraan toe dat we genoeg koekjes en snoepjes mee moesten nemen voor hem. Dus bepakt en bezakt met genoeg watervoorraad en een heleboel koekjes en snoepjes staan we klaar. Tja.. en daar staan we dan met ons goede gedrag. Na een half uur wachten besluiten we de driver maar eens te bellen: “I’m on my way”. Oké dan wachten we nog even. Na een uur wachten bellen we opnieuw en dan luidt het antwoord: “I’m coming soon soon”. Na een uur en een kwartier is hij er dan eindelijk en kan de lange reis naar Nsanje beginnen. Om in dit gebied te komen moeten we eerst verschillende bergen over, dus met haarspeldbochten naar boven én weer naar beneden. Dit herhaalt zich een aantal keer totdat we bij de Shire rivier zijn, de grootste rivier van Malawi. Daarna kunnen we lekker doorrijden. Nou ja lekker doorrijden? Af en toe een noodstop voor overstekende koeien en geiten is noodzakelijk. Met flink veel kabaal rijden we daarna weer verder, want even flink toeteren naar alle mensen en dieren die mogelijk iets te dicht op jouw weghelft komen is hier heel normaal. Je kunt hier zelfs een boete krijgen als je NIET hebt getoeterd, dus echt de omgekeerde wereld in vergelijking met Nederland… Het blijkt zelfs zo te zijn dat als je aanrijding hebt veroorzaakt met een wandelaar of een fietser dat er eerst gevraagd wordt of je wel getoeterd hebt ter waarschuwing.
Gelukkig komen we veilig en wel aan in Nsanje. De Kerstviering heeft op de verschillende locaties dezelfde opbouw. Bij de viering zijn alle kinderen en hun ouders/voogden aanwezig. Daarnaast ook een aantal andere belangrijke personen, zoals de verschillende chiefs (dorpshoofden), de headteachers van de samenwerkende basisscholen, een contactpersoon van de kinderbescherming etc. Het programma ziet er mooi uit, als is het lastig om alles mee te krijgen omdat veel in het Chichewa gaat. Het Kerstverhaal wordt verteld, de kinderen zeggen teksten op en zingen prachtig. Daarna is het tijd voor de speeches, altijd een belangrijk onderdeel van een officiële meeting hier in Malawi. De genoemde belangrijke personen houden allemaal een speech. En dan kunnen de vrijwilligers uit Nederland natuurlijk niet achterblijven… We hadden hier gelukkig al aan gedacht voordat de Kerstviering begon, dus we hadden na kort beraad besloten dat ik zou speechen in het Engels en dat we daarna samen een Nederlands Kerstlied zouden zingen. Zo gezegd, zo gedaan… Na afloop kregen we een daverend applaus. Waarschijnlijk meer omdat we de moeite hebben genomen om wat te doen dan dat onze zangkunsten nu zo geweldig waren. Want vergeleken met al die Malawiaanse zangtalenten maken wij geen schijn van kans, en gelukkig hoeft dat ook niet!
Na het officiële gedeelte krijgen alle aanwezigen rijst met kip, dat is een echte feestmaaltijd hier. Rijst is een echte luxe als je altijd nsima (maïspap) eet en dan ook nog eens kip erbij! Er wordt heerlijk van gesmuld en als de rijst tot de laatste kruimel op is en de laatste kippenbotjes afgekloven zijn gaan we over naar het volgende gedeelte. Het uitdelen van de Christmasgifts! Met ongeveer 15 mensen vormen we een soort lopende band. Vooraan de emmers, dan de zware items zoals rijst, bonen, suiker en zout. De kinderen en hun ouder/voogd lopen samen met hun gekregen emmer voor ons langs en bij ieder persoon krijgen ze één of meerdere producten erbij. Aan het eind komen de snoepjes, speeltjes en een zak chips en dan is de emmer echt propvol. Daarna krijgt ieder kind ook nog een zak maïsmeel, dit past niet meer in de emmer maar dat gaat gewoon mee op het hoofd. We zien zelfs mensen die het presteren om zowel de zak maïsmeel van 10 kg en de volle emmer op hun hoofd te dragen, in onze ogen echt een ongelofelijke prestatie!
En wat is iedereen blij met hun Christmasgift, echt fantastisch om te zien! Wat voor ons mogelijk eenvoudige levensmiddelen zijn, is voor de mensen hier een echte luxe en dus een groot geschenk. Het is geweldig om al die blije gezichten met de stralende ogen te zien! Sommige kinderen zijn te beduusd om wat te zeggen, letterlijk sprakeloos van dit geweldige cadeau. Ook in het weeshuis hebben we Christmasgifts uitgedeeld, de video zegt genoeg!
Ondanks dat het voor ons ook hele drukke en intensieve dagen waren waarbij we ogen voor en achter moesten hebben, geeft het toch heel veel energie. Erg dankbaar dat we deze momenten hebben meegemaakt en hieraan hebben kunnen bijdragen. En dan schiet me opeens weer te binnen wat iemand opmerkte voordat ik vertrok naar Malawi: “dat niet het vele goed blijkt te zijn, maar het goede veel is”.
En dan hoop je dat de kinderen naast het genieten van alle gekregen spullen ook in alle opzichten een goed Kerstfeest zullen hebben. En dat wens ik al deze lezers van mijn blog ook toe!

Glory to God in the highest, and on earth peace, good will toward men (Lukas 2: 14).