Welcome in Malawi!

Hallo lieve familie, vrienden en kennissen,

Tijd voor een nieuw avontuur in Malawi… en daarom ook tijd voor een nieuw blog.
Want ook deze keer neem ik jullie graag mee op reis naar Malawi om dit mooie maar arme land beter te leren kennen en jullie op de hoogte te houden van mijn werkzaamheden hier.

Maar eerst nog even terug naar Nederland. De laatste weken voor vertrek stonden in het teken van de sponsoractie, mijn werkzaamheden in het ziekenhuis afronden en overdragen en daarnaast ook nog de voorbereidingen voor de reis en het verblijf hier. De respons op de diverse acties om geld in te zamelen voor de lokale bevolking van Malawi was absoluut overweldigend. Er is ontzettend veel speculaas en toiletpapier door jullie gekocht, waar zou ik zijn zonder achterban? Mede dankzij de hulp van de meisjesvereniging van de HHG Vriezenveen en mijn familie en vrienden hebben we alles kunnen bezorgen. Allen nogmaals bedankt voor jullie hulp en enthousiasme. Ontzettend dankbaar voor de totale opbrengst van de verkoopactie, de zangavond en de diverse giften, een bedrag van € 4500,- kon voor vertrek al overgemaakt worden! Binnenkort heb ik hier in Malawi overleg over hoe het geld besteed gaat worden, hier zal ik later op terug komen.

Een paar dagen voor vertrek hoorde ik dat één van mijn vluchten geannuleerd is, daarom werd het hele reisschema omgegooid en vertrok ik een dag eerder, op donderdag 1 december.
Van de meeste familieleden en vrienden had ik thuis al afscheid genomen. Op de laatste avond werd ik zelfs 2 keer verrast met een ‘speciaal’ afscheidscadeautje, de allerlekkerste frikandel speciaal van de Tamboer! Die heb ik me nog even heerlijk laten smaken. Op donderdag heb ik op Schiphol afscheid genomen van mijn vader, moeder en Benjamin. Op de valreep stonden mijn lieve tantes, ooms, neven en nichten opeens in de vertrekhal. Wat een verrassing! Na een laatste knuffel loop ik met tranen in m’n ogen richting de douane, wat is het toch fijn om zulke lieve mensen om je heen te hebben!

En dan gaat de reis echt beginnen! Deze reis maak ik trouwens samen met Herma, zij zal deze twee maanden ook als vrijwilliger gaan werken in Malawi en we zullen veel gaan samenwerken.
De vlucht van Amsterdam naar Nairobi (Kenia) verloopt prima, in Kenia is er gelukkig tijd om te wennen aan de warmte. Dus beentjes omhoog en wachten op de volgende vlucht. De volgende vlucht maakt een tussenstop in Lilongwe (hoofdstad Malawi) en daarna vliegen we al hotsend en klotsend tussen de wolken door het laatste stukje naar de eindbestemming Blantyre. Eenmaal in Blantyre aangekomen is de warmte (lees: hitte) enorm, het lijkt alsof de hete lucht zich om je heen sluit. Al zwetend laten we de benodigde stempels in ons paspoort zetten bij de douane. Onderweg naar onze verblijfplaats in Blantyre overheerst een euforisch gevoel van herkenning. De geuren, de kleuren, de mensen, de prachtige groene natuur nu de regentijd begonnen is. Het lijkt alsof ik door mijn herinnering rijdt. Maar dat bepaalde herinneringen ook andere emoties kunnen oproepen blijkt even later als we bij ‘onze’ woning aankomen. Het huis waar we in 2014 zoveel hebben meegemaakt met Truus. Al deze herinneringen en het gemis van Truus komen hier in Malawi weer in alle hevigheid naar boven. De tranen luchten op en na een nacht slapen ziet alles de volgende dag er weer anders uit.

Vorige week zijn we gestart met werken bij de verschillende Child Care Centres. Het centrum in Mbulumbuzi kende ik al, het centrum in Namitambo was nieuw voor mij. In Mbulumbuzi was er veel herkenning, de kinderen die er in 2014 ook waren herkenden me nog erg goed. Vooral de oudere kinderen kwamen gelijk naar me toe; Marieka do you remember me? 
We hebben een start gemaakt met de foto’s en post voor de sponsors in Nederland. Dit is echt een enorme klus, hier zijn we dus nog wel even zoet mee. Daarnaast helpen we ook bij de veelvoorkomende taken, momenteel wordt er regelmatig extra maïsmeel uitgedeeld omdat er erge honger is na diverse misoogsten. Het is werkelijk aangrijpend om te zien hoe blij de kinderen zijn met een extra zak maïsmeel. De kinderen weten niet wanneer het extra voedsel uitgedeeld zal worden, dit stimuleert hen om toch iedere dag naar de lessen te komen, want stel je voor dat er zakken maïsmeel worden uitgedeeld op een dag dat jij er niet bent…

Ons leventje bestond vorige week voornamelijk uit werken, eten en slapen. Maar wat heb ik dubbel en dwars genoten van het contact met de kinderen, het weerzien van bekenden, de eerste keer weer nshima with beans (maïspap met bonen) eten met m’n handen en de gezellige chaos in de minibus; hét openbaar vervoer in Malawi. Om 9 uur ’s avonds gaat het licht hier echt uit en de volgende ochtend staan we vroeg weer op. De omschakeling en het wennen aan een andere cultuur (en temperatuur) kost best wat energie. Dus we vinden de Malawiaanse bedtijd prima. In het weekend genieten we van onze vrije tijd en gaan we lekker op pad. Vorige week zijn we zelfs naar een heus Kerstconcert geweest op onze slippers.
Afgelopen zaterdag hebben we de bevestiging van Pastor Yosaya meegemaakt in Mbulumbuzi. Een lange dienst van 4 uur inclusief speeches en cadeaus. Heel bijzonder was de handoplegging door dominee Oomen en verschillende Malawiaanse dominees. Na de dienst kregen we een bord vol met rijst en kip, een echte feestmaaltijd!

Deze week hopen we weer naar Mbulumbuzi en Namitambo te gaan om onze werkzaamheden voort te zetten. Daarnaast gaan we al vast voorbereidingen treffen voor het uitdelen van de kerstgeschenken aan de kinderen volgende week, daarover in mijn volgende blog meer…

Lieve groet,
Marieke

Ps. Mocht je mij willen bereiken in Malawi? Ik ben via Whatsapp bereikbaar op mijn Nederlandse telefoonnummer. Bellen en smsen kan eventueel naar mijn Malawiaanse nummer +265 996829409.
Gewone post is ook erg leuk om te krijgen hier. Mijn postadres is: Timotheos Foundation t.a.v. Marieke Bom, P.O. Box 30221, Chichiri, Blantyre 3, Malawi, Central Africa.